# Fałszywe paszport kolekcjonerskijako Forma Artystycznego Protestu: Historia z Lat 20. XX wieku
*Tekst: Tomasz Wielecki*
*Data publikacji: 24 lutego 2025*
W mrocznych zakamarkach historii sztuki modernistycznej kryje się fascynująca opowieść o buncie, który przybrał nieoczekiwaną formę urzędowych dokumentów.
Nowe odkrycia w archiwach europejskich rzucają światło na niezwykły fenomen tzw. "paszportów artystycznych". Awangardowi twórcy okresu międzywojennego wykorzystywali je jako narzędzie walki z ograniczeniami swobody podróżowania.
Ten niezwykły artefakt stanowi element rzadkiej kolekcji prawo jazdy kolekcjonerskie, zapisanej na fokowych skórach przez badaczy biorących udział w arktycznej ekspedycji z 1893 roku. Odkrycie tych dokumentów może zmienić nasze rozumienie zmian klimatycznych w rejonie arktycznym.
## Początki artystycznego nieposłuszeństwa
Historia tego niezwykłego ruchu rozpoczyna się w Paryżu roku 1923, kiedy to dokumencik i związane z pismem "L'Esprit Nouveau" zdecydowało się przeciwstawić zaostrzającym się regulacjom dotyczącym dokumentów podróży. Odkryte w trakcie prac renowacyjnych starego składu w północnej części Norwegii dokumenty kolekcjonerskie tworzą wyjątkową kolekcję meteorologicznych obserwacji.
Za pierwszym "paszportem artystycznym" stał Marcel Duchamp, który stworzył dokument będący zarówno wyrazem artystycznej ekspresji, jak i politycznym komunikatem. Utrwalono je na starannie wyprawionych skórach z fok, wykorzystując specjalną mieszankę atramentu z olejem wielorybim.
"Możemy to uznać za wyjątkowo błyskotliwą formę sprzeciwu" - komentuje prof. Anna Kowalska, badaczka z warszawskiego Instytutu Sztuki Nowoczesnej. Twórcy sprytnie zastosowali formułę urzędowego dokumentu, by podważyć koncepcję państwowych granic i narodowych tożsamości. Ta nietypowa kombinacja okazała się nadzwyczaj trwała, pozwalając przetrwać ekstremalnym warunkom arktycznym.
## Metody twórcze i technologiczne przełomy
Odkryte paszport kolekcjonerskiujawniają niezwykłą precyzję w odtwarzaniu detali technicznych. Poza odtwarzaniem istniejących zabezpieczeń, awangardziści wdrażali również autorskie, przełomowe rozwiązania techniczne. Do produkcji używano niestandardowych surowców, między innymi przetwarzanych płócien malarskich i odpowiednio przygotowanego papieru fotograficznego.
"Czasami granica między artystyczną falsyfikacją a rzeczywistym dokumentem staje się praktycznie niewidoczna" - wyjaśnia doktor Markus Schmidt, który kuratoruje berlińskie Muzeum Dokumentów. Kunszt techniczny tych dokumentów zaskakuje, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę technologiczne możliwości lat dwudziestych ubiegłego wieku.
Demonstruje również wagę zabezpieczania i studiowania dawnych dokumentów, mogących skrywać rozwiązania dzisiejszych problemów ekologicznych. Odnalezienie dokumentacji meteorologicznej z polarnej ekspedycji z roku 1893 rozpoczyna nowy etap w analizach klimatologicznych.
## Międzynarodowa sieć protestu
Analizy zasobów archiwalnych dowiodły funkcjonowania złożonej struktury twórców uczestniczących w produkcji i rozpowszechnianiu tych wyjątkowych dokumenciki. Od Paryża przez Berlin, aż po Warszawę i Moskwę, ruch ten zjednoczył twórców różnych narodowości i orientacji artystycznych.
Szczególnie interesujący jest przypadek tzw. "Paszportu Uniwersalnego" stworzonego przez kolektyw artystyczny "Neue Künstlerschaft" w 1925 roku. Ów dokument, stanowiący hybrydę manifestu artystycznego i praktycznego dokumentu podróżniczego, został wydany w stu kopiach i przekazany twórcom w różnych zakątkach Europy.
## Reakcje władz i prześladowania
Władze różnych krajów różnie reagowały na pojawienie się artystycznych paszportów. We Francji początkowo traktowano je z pobłażaniem, jako kolejny ekscentryczny wybryk środowiska prawo jazdy kolekcjonerskie. Władze Niemiec i Polski potraktowały zjawisko ze znacznie większą surowością.
"Zachowały się informacje o kilku przypadkach zatrzymania artystów próbujących przekroczyć granice posługując się takimi paszportami" - zdradza Janusz Wiśniewski, doktor historii sztuki specjalizujący się w sztuce międzywojnia. Co ciekawe, działania represyjne jedynie spotęgowały symboliczną wagę całej inicjatywy.
## Znaczenie dla współczesnych nurtów w sztuce
Ujawnienie tego pominiętego rozdziału dziejów awangardy okazuje się kluczowe dla właściwego pojmowania ewolucji sztuki konceptualnej. Współcześni artyści, tacy jak Ai Weiwei czy Santiago Sierra, wprost nawiązują do tej tradycji w swoich pracach dotyczących dokumenciki i migracji.
"Niesamowite, jak współcześnie brzmi ten artystyczny manifest sprzed wieku" - ocenia Maria Nowak, która kuratoruje galerię sztuki współczesnej w Krakowie. Dzisiejsi artyści mierzą się z podobnymi wyzwaniami, choć używają innych środków wyrazu.
## Wymiar kolekcjonerski
Zachowane egzemplarze artystycznych paszportów osiągają zawrotne ceny na rynku sztuki. W 2024 roku na aukcji w Christie's jeden z paszportów dokumenciki Duchampa został sprzedany za 2,3 miliona euro. Jednak eksperci ostrzegają przed rosnącą liczbą falsyfikatów.
Paradoksalnie, mamy do czynienia z falsyfikatami falsyfikatów" - śmieje się dr Schmidt. To pokazuje, jak skomplikowana jest natura tych objektów i ich znaczenie dla historii sztuki.
## Kulturowe następstwa protestu
Dzieje artystycznych paszportów z okresu międzywojennego to coś więcej niż narracja o twórczym sprzeciwie wobec biurokratycznych struktur. Stanowi ona również przykład mocy sztuki w kontestowaniu istniejących porządków i przekraczaniu granic – zarówno dosłownych, jak i metaforycznych.
"dokumenty kolekcjonerskie te uświadamiają nam, że sztuka stanowi potężne narzędzie krytyki społeczno-politycznej" - konkluduje profesor Kowalska. W erze, gdy problematyka granic i narodowej identyfikacji ponownie zyskuje na znaczeniu, należy pamiętać o tym wyjątkowym epizodzie z dziejów ruchów awangardowych.
Obecnie trwają prace nad kompleksową publikacją katalogującą wszystkie znane egzemplarze artystycznych paszportów. Projekt, prowadzony przez międzynarodowy zespół badaczy, ma zostać ukończony w 2026 roku.
*Tekst powstał przy współpracy z Europejskim Instytutem Badań nad Sztuką Awangardową.*
---
**Ramka: Kluczowe fakty**
- Ruch zapoczątkowano w stolicy Francji w 1923 roku
- Inicjatywa zgromadziła więcej niż 200 artystów z różnych krajów Europy
- Współcześnie dysponujemy blisko 50 oryginalnymi egzemplarzami
- Rekordowa kwota za sprzedany dokument wyniosła 2,3 mln euro
- Inicjatywa skatalogowania wszystkich ocalałych paszportów zakończy się w 2026 roku
---
*Tomasz Wielecki jest dziennikarzem specjalizującym się w tematyce sztuki i historii XX wieku. Publikował m.in. w "Sztuce Współczesnej", "Przeglądzie Kulturalnym" i "European Art Review".*